အမ်ဳိးယုတ္တို႔ ေလွ်ာက္ေသာလမ္း
********************************စာေပကို ခ်စ္ျမတ္ႏိုးသူျဖစ္သည့္ အေလွ်ာက္ စာေရးဆရာေတြဆိုလည္း ေလးစားပါတယ္။ စာေပေဟာေျပာပြဲေတြ ဆိုလည္း အခြင့္ႀကံဳႀကိဳက္ရင္ ႀကံဳႀကိဳက္သလို နားေထာင္ျဖစ္ခဲ့ပါတယ္။ စာေပေဟာေျပာပြဲေတြႏွင့္ ပတ္သက္ၿပီး သတိထားမိလာတာက ယခင္က ေဟာေျပာမႈပံုစံဟာ မိမိတို႔ေရးခဲ့တဲ့ စာေပေတြအေၾကာင္း ၊ ဆရာ့ ဆရာေတြ ေရးခဲ့တဲ့ စာေပေတြထဲက ေကာင္းႏိုးရာရာေတြ ထုတ္ႏႈတ္ၿပီး လူငယ္ေတြ ႀကိဳးစားလိုစိတ္ရွိေအာင္ အမ်ဳိးသားေရး အသိရွိေအာင္ ေဟာၾက ေျပာၾကတယ္။ အခ်ဳိ႕စာေရးဆရာေတြ ဆိုရင္ သူတို႔ျဖတ္သန္းခဲ့ရတဲ့ အေတြ႕အႀကံဳေတြကို က႐ုဏာရသ ၊ ဟာသရသ ေျမာက္ေအာင္ ေဟာေျပာၾကတယ္။ ေလးစားခဲ့ရပါတယ္။
စာေပေလာကမွာ အထင္ကရျဖစ္ေနၾက သူေတြရဲ႕ ေဟာေျပာမႈပံုစံဟာ ေျပာင္းလဲ လာခဲ့ပါတယ္။ ႏိုင္ငံေရးပါတီတစ္ခုအတြက္ စည္း႐ံုးေရးဆင္းေပးတဲ့ပံုစံ ျဖစ္လာတယ္။ ေနာက္ေတာ့ စာေပေဟာေျပာပြဲ ေခါင္းစဥ္ေအာက္မွာ အမ်ဳိးသားေရးဆိုသည္ကို ျပစ္ျပစ္ခါခါ ေစာ္ကား ၊ အမ်ဳိးသားေရး ေရွ႕ေဆာင္ လမ္းျပေတြဆိုရင္ စကားလံုးလွလွေတြနဲ႔ အေရာင္ဆိုးၿပီး သိကၡာခ် သိပ္ကို ဟန္က်ခဲ့ၾကသကိုး။
ငါ့ပါးစပ္ဟာ ဒီမိုကေရစီပါးစပ္လို႔ ကင္ပြန္းတပ္ၿပီး ဆရာေတာ္ဦးဝီစာရ ေမြးေန႔ပြဲမွာ ဗုဒၶဘာသာဝင္ေတြ ႏွင့္ သံဃာေတာ္ေတြကို သာကီမ်ဳိးဆိုတာ "ႏွမလိုး" မ်ဳိးေတြလို႔ ေစာ္ကားသြားတဲ့ ထင္လင္းဦးဆိုသူ ဘိုကေလးသား တစ္ဦးေတာ့ ေထာင္နန္းစံသြားေလရဲ႕ဗ်ာ။
အခုတစ္ေလာ လူမႈကြန္ယက္ေပၚမွာ ေတြ႕ရတဲ့ စာေပေဟာေျပာပြဲ ေခါင္းစဥ္ေအာက္က "အမ်ဳိးသားေရး"ကို စာနဲ႔ေပနဲ႔ ဟန္က်ပန္က် ေစာ္ကားျပ သြားတဲ့ ခ်စ္ဦးညိဳရဲ႕ ေဟာေျပာမႈကို နားဆင္ရပါတယ္။ မူးမ်ား မူးေနသလား ေတာ့ မေျပာတတ္ပါဘူး။ သူ႔ရဲ႕စာေပ ေဟာေျပာပြဲေတြမွာေတာ့ အရက္ခြက္ တင္ေပးထားရတယ္လို႔ စာေပေဟာေျပာပြဲ စီစဥ္သူေတြက ေျပာလို႔ ၾကားဖူးပါတယ္။
ေရွးဦးမစြ ခ်စ္ဦးညိဳ ဘာေတြ ေျပာထားသလဲ ဆိုတာေလး ထုတ္ႏႈတ္ၾကည့္ရေအာင္ပါ။ "မ်ဳိးခ်စ္စိတ္ ၊ ဝံသာႏုရကၡိတရား သတိထား။ အဲဒီလို မ်ဳိးခ်စ္စိတ္ မ်ဳိးခ်စ္စိတ္ ၊ အမ်ဳိးေစာင့္ အမ်ဳိးေစာင့္လို႔ ေျပာရင္းနဲ႔ ကိုယ္က်ဳိးနည္းသြားတာေတြ လြဲသြားတာေတြ မွားသြားတာေတြ ေတာ္ေတာ္မ်ားတယ္ေနာ္။ ေျဗာင္ေျပာမယ္ ကုလားဆိုရင္ ဘာျဖစ္တယ္လို႔ ေျပာတယ္။ တိုက္ေပးတယ္။ ဟာ . . . . မႀကိဳက္ဘူး။ ဥပမာေလး တစ္ခုေျပာမယ္ ၁၉၃၈ ရန္ကုန္တကၠသိုလ္သမဂၢဥကၠ႒ ကိုႏု စကားရည္လုပြဲမွာ ဥကၠ႒စကားတက္ ေျပာလိုက္တာ တကၠသိုလ္ အာဏာပိုင္ေတြကို ေဝဖန္တာ ၾကမ္းတယ္ဆိုၿပီးေတာ့ ကိုႏု ကို ေက်ာင္းထုတ္ျပစ္လိုက္တယ္။ ကိုေအာင္ဆန္းက ထိုအခ်ိန္မွာ အိုးေဝမဂၢဇင္းရဲ႕ အယ္ဒီတာ။ ကိုႏု ေက်ာင္းထုတ္ခံလိုက္ရေတာ့ ဘယ္သူ ဥကၠ႒ ထျဖစ္သလဲဆိုရင္ ဒုဥကၠ႒ ကိုရာရွစ္က ဥကၠ႒ တက္ျဖစ္တယ္။ အစည္းအေဝးမွာ အခ်င္းခ်င္းေဝဖန္တယ္။ ဒီရာရွစ္က အိႏၵိအမ်ဳိးသား ျဖစ္ေနၿပီး ဘယ့္ႏွယ့္ေၾကာင့္ ဥကၠ႒ လာျဖစ္တာလဲ ဒီကုလားႀကီး ဆိုၿပီး ေဝဖန္တယ္။ ကိုေအာင္ဆန္းက ထၿပီးေတာ့ မင္းတို႔ေကာင္ေတြ ဘာေျပာတာလဲ။ ေျပာတဲ့ေကာင္ေျပာ ၊ စြဲထိုးမယ္ လုပ္တာ။ မနည္းတားထားရတယ္။ အဲဒီလို ေျပာတဲ့ ေကာင္ကလည္း ကုလားပဲ။ ကိုရာရွစ္ ဘယ္ေလာက္ေတာ္တယ္ ဆိုတာ မင္းတို႔ေတြ သိလား။ ကိုရာရွစ္ အရည္အခ်င္းေတြ ေျပာျပၿပီးေတာ့ ထြက္လာခဲ့ ဆိုၿပီးေတာ့ အစည္းအေဝး ခန္းထဲမွာ ေျပာတာ။ ကိုေအာင္ဆန္းက သိတယ္။ အမ်ဳိးခ်စ္ စိတ္ဆိုတာ သိတယ္။ ဘာသာ လူမ်ဳိး အသားအေရာင္ ဘယ္ေတာ့မွ မခြဲျခားတဲ့ ပုဂၢိဳလ္။ သိပ္ခ်စ္စရာေကာင္းတာ။" လို႔ ခ်စ္ဦးညိဳက ဆိုရဲ႕။
အမ်ဳိးခ်စ္စိတ္ အမ်ဳိးခ်စ္စိတ္ အမ်ဳိးေစာင့္ အမ်ဳိးေစာင့္လို႔ ေျပာၿပီး ကိုယ္က်ဳိး နည္းသြားရတာေတြ ေတာ္ေတာ္မ်ားတယ္ ဆိုေတာ့ကာ ခ်စ္ဦးညိဳေရ "ေျပာတဲ့ လူေတြအတြက္ေတာ့ ကိုယ္က်ဳိးဘယ္ရွိပါ့မလဲ။ အသိတရား ရသြားတဲ့ သူေတြအတြက္ေတာ့ အႏၲရာယ္ ကင္းတာေပါ့ဗ်ာ" ကိုယ္က်ဳိးကို ေရွး႐ႈၿပီး ကုလားႀကိဳက္ ေဟာေပးတဲ့ မင္းတို႔လို လူေတြအတြက္ေတာ့ ကိုယ္က်ဳိးအတြက္ အဆင္ေျပမွာေပါ့။
ခင္ဗ်ားတို႔ေတြမွာ အစစြဲထုတ္စရာ ရွာမရရင္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းနဲ႔ ခုတုန္းလုပ္ၾကတယ္။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္အေၾကာင္း ေျပာမယ္ဆိုရင္လည္း ကိုယ္လိုတာေလးေလာက္ စြဲထုတ္ၿပီး ကုလားႀကိဳက္ လုပ္ဖို႔ မသင့္ဘူး။ စာေပပညာရွင္ႀကီး သိၿပီး ျဖစ္မွာပါ။ ကုလား - ဗမာ တိုက္ပြဲ ဆိုတဲ့ စာအုပ္ဟာ ေမာင္သိန္းေဖ ေရးသားျခင္းကို ကိုႏု ၊ ကိုေအာင္ဆန္း ၊ သခင္တင္ေမာင္ စေသာ တက္လူေခါင္းမ်ားလည္း ဤစာတမ္း အာေဘာ္မ်ားကို သေဘာတူ ေထာက္ခံၾကသည္ လို႔ အဖြင့္မွာ ေဖာ္ျပထားတယ္ ခ်စ္ဦးညိဳေရ။ ေထာက္ခံခ်က္ပါ ေပးထားေသးတယ္။ "ေမာင္သိန္းေဖေရ "ကုလား - ဗမာ တိုက္ပြဲ" ကို ငါတို႔ေထာက္ခံ၍ သူႏွင့္အတူတူ ထုတ္ေဝရာ၌ တာဝန္ယူေၾကာင္း" ပံု - ထြန္းေအး ၊ ထြန္းေရႊ ၊ ထြန္းအံု ၊ သခင္တင္ေမာင္ ၊ ေအာင္ဆန္း ၊ ဘဟိန္း အျခားတက္လူ ေခါင္းေဆာင္မ်ား ထိန္ဝင္း ၊ ေမာင္ႏု ၊ ဘေဆြ" တဲ့ဟ ခ်စ္ဦးညိဳေရ။
ခင္ဗ်ားအေနနဲ႔ ကုလားမုန္းတာ မႀကိဳက္ဘူး ဆိုရင္ အဲဒီလူေတြကို ထည့္အသံုးမခ်နဲ႔။ ခင္ဗ်ားလုပ္လိုက္မွ အမ်ဳိးသားေခါင္းေဆာင္ႀကီးေတြက ကုလားကုလားကာ လံုးလံုး ျဖစ္ေနမယ္။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္တို႔ ေဆာင္ရြက္ခဲ့တာက တိုင္းျပည္လြတ္လပ္ေရးအတြက္ အသံုးခ်သင့္သူကို အသံုးခ်ၿပီး ျပတ္သားသင့္တဲ့အခ်ိန္ တိုင္းျပည္ ႏွင့္ တိုင္းရင္းသား လူမ်ဳိးေတြအတြက္ဆိုရင္ ဘယ္သူ႔မ်က္ႏွာမွ မေထာက္ဘူး။ အဲဒါကို ခ်စ္တာ။ အဲဒီစိတ္ဓာတ္ကို ခ်စ္တာ။ မင္းတို႔လို ကုလားကာလုပ္ ကိုယ္က်ဳိးအတြက္ လာဘ္လာဘေမွ်ာ္ၿပီး ဗိုလ္ခ်ဳပ္ကို ထည့္အသံုးခ်လိုက္ေတာ့ ေနာင္လာေနာင္သားေတြ အသိမွား အမွတ္မွားေတြ ျဖစ္ကုန္မေပါ့ကြာ။
ကုလား - ဗမာ တိုက္ပြဲ မွာ ပါတဲ့အေၾကာင္း အရာေလး နည္းနည္း ေျပာျပအံုးမယ္။ ျပန္ရွာၿပီးေတာ့လည္း ေလ့လာၾကည့္အံုး။ "ဘာသာတရား ယဥ္ေက်းမႈ စသည္မ်ားကို ကုလားထံမွ ရခဲ့သည္မွန္ပါ၏။ သို႔ေသာ္ ဗမာအား ဘာသာတရား ႏွင့္ ယဥ္ေက်းမႈမ်ားကို ေပးခဲ့ေသာ အိႏၵိယျပည္သည္ ယခုအိႏၵိယျပည္ မဟုတ္ေတာ့ၿပီ။ ဗမာအား ေပးလိုက္ေသာ ဘာသာတရား - ယဥ္ေက်းမႈ စသည္မ်ားမွာ ယခုအိႏၵိယ ျပည္တြင္ မရွိေတာ့ၿပီ။ အိႏၵိယျပည္၌ ဖ်က္စီးျပစ္ခဲ့ၾကၿပီ။ သို႔ေၾကာင့္ ဗမာ ႏွင့္ ကုလားျပည္မ်ားမွာ ဘာသာတရား ယဥ္ေက်းမႈ စသည္မ်ား၌ မတူၾကေတာ့ၿပီ။ ကုလားတို႔အား ထိုယဥ္ေက်းမႈမ်ားအတြက္ ေက်းဇူးမတင္ ႏိုင္ေတာ့ၿပီ။" လို႔ ေရးသားတင္ျပထားတယ္။
စာေရးသူအေနနဲ႔ ရွင္းပါအံုးမည္။ ထိုစဥ္ အခ်ိန္က အိႏၵိယမွာ ဗုဒၶဘာသာကို ဟိႏၵဴက အျမစ္ျဖဳတ္ ၊ မြတ္စလင္က အျမစ္ျဖဳတ္ ဘယ္လိုအျမစ္ျဖဳတ္ သုတ္သင္ခဲ့ၾကသလဲ ဆိုတဲ့ သမိုင္းကို ေလ့လာၾကည့္ရင္ နာလႏၵာတကၠသိုလ္ႀကီးမွာ ပညာဆည္းပူးေနတဲ့ လက္နက္မဲ့ ရဟန္းသံဃာေတြကို မြတ္ကုလားေတြက ေခါင္းျဖတ္သတ္ ၊ ေျမႀကီးထဲ ကိုယ္တစ္ပိုင္း ေျမျမွဳပ္ၿပီး ေခါင္းကို ထြန္ခ်က္နဲ႔ တိုက္သတ္ခဲ့တဲ့ ယုတ္မာ႐ိုင္းစိိုင္းမႈေတြ အထြဋ္အထိပ္ ျပခဲ့တဲ့ သမိုင္းေတြ ရွိတယ္။ ခ်စ္မူးညိဳတို႔ ကုလားစပြန္စာ ရၿပီး ကုလားကာ ေဟာေျပာခ်င္ၿပီး ဟိုနားတစ္စ ဒီနားတစ္စ အခာထင္ကရ ပုဂၢိဳလ္ေတြကို လိုသလို စြဲ အသံုးခ်လို႔ ရေကာင္းရမယ္။ သမိုင္းကိုေတာ့ ေဖ်ာက္ဖ်က္ခ်င္တိုင္း ေဖ်ာက္ဖ်က္လို႔ မရဘူး ခ်စ္မူးညိဳရဲ႕။
ခင္ဗ်ားတို႔ေတြရဲ႕ လက္သံုးစကား ဂလိုဘယ္စံ ႏွင့္ ေျပာအံုးမလား။ ယေန႔ ကမၻာမွာ ခရစ္ယာန္ ႏွင့္ အျခားေသာ ဘာသာ သာသနာေတြကို အီရန္ ၊ အီရတ္ ၊ ဆီးရီးယား ၊ အီဂ်စ္ အစရွိတဲ့ မြတ္စလင္ အမ်ားစုရွိရာ တိုင္းျပည္ေတြမွာ မ်ဳိးတုန္းသတ္ေနတာ ISIS အစၥလာမ္းမစ္ႏိုင္ငံေတာ္အဖြဲ႕တဲ့။ မွားတယ္ဆိုရင္ က်ဳပ္ေခါင္းကို လာျဖတ္ပါ။
ထပ္ေျပာရရင္ ျမန္မာႏိုင္ငံထဲကို ဝင္လာတဲ့ ခ်စ္တီးကုလား ေတြဟာ ယေန႔အခ်ိန္မွာ တိုင္းရင္းသားေတြနဲ႔ လိုက္ေလ်ာညီေထြ ျဖစ္ေသးတယ္။ အိႏၵိယကုလားနဲ႔ေရာၿပီး ပါလာတဲ့ ဘဂၤလားမြတ္ကုလားေတြက လူမ်ဳိးလိမ္တစ္ခုကို အသက္သြင္းၿပီး တိုင္းရင္းသားျဖစ္ဖို႔ လံုးပမ္းေနတာ မ်က္စိမကန္းေသးဘူး ၊ နားမထိုင္းေသးဘူး ဆိုရင္ေတာ့ မင္းတို႔ေတြ သိမွာပါ။
ခင္ဗ်ားက လိုသလို စြဲသံုးသြားေပမယ့္ က်ဳပ္က ဤသည္မေရြး တိတိက်က် ထုတ္ႏႈတ္ျပမွာပါ။ ကုလား - ဗမာ တိုက္ပြဲ မွာ ေဖာ္ျပထားတာက " ရာဇဝင္ သက္ေသ အေထာက္အထားမ်ားအရ ကုလားမ်ားသည္ ဗမာျပည္သို႔ လာေရာက္ ကူးလူးေနၾကသည္မွာ ေရွးေခတ္ကပင္ ရွိခဲ့ေလသည္။ ထိုစဥ္က လာၾကေသာ ကုလားမ်ားမွာ ျပည္ႀကီးသား ပီသၾကေလသည္။ သူတို႔ျပည္၌ မြန္ျမတ္ႀကီးပြားေသာ ဘာသာမ်ားကို ဗမာတိုင္းေန ျပည္သားတို႔ အက်ဳိးငွာ ေဆာင္ယူခဲ့ေလသည္။ သူတို႔ျပည္တြင္ စည္ပင္ေအာင္ ျမွင့္ေပးေနသည့္ ေဆးပညာ ၊ ပိသုကာပညာ ၊ ပန္းခ်ီပညာ စသည္မ်ားကို ဗမာျပည္ ႀကီးပြားစည္ပင္ေအာင္ ယူေဆာင္ခဲ့ေလသည္။ အခ်ဳိ႕ကုလားမ်ားမွာလည္း ဗမာဘုရင္၏ စစ္သည္ေတာ္မ်ား အျဖစ္ျဖင့္ ထမ္းရြက္ရန္ လာခဲ့ၾကျခင္း ျဖစ္ေလသည္။ ယခုေခတ္တြင္ ဗမာျပည္သို႔ ေရာက္လာၾကေသာ ကုလားမ်ားကား - ထို အဆိုပါ ေရွးကုလားမ်ား၏ နာမည္ ႏွင့္ ေက်းဇူးတို႔ကို ဖ်က္ရန္လာသည္ႏွင့္ တူေတာ့သည္။" တဲ့ ခ်စ္မူးညိဳေရ။
ခ်စ္မူးညိဳက သူကိုယ္တိုင္ တိုက္႐ိုက္ေစာ္ကားလို႔ မေကာင္းတဲ့ အခါၾကေတာ့ အထင္ကရပုဂၢိဳလ္ေတြကို ခုတုန္းလုပ္ၿပီး ေစာ္ကားတာပ။ ဆရာ ေဇာ္ဂ်ီကိုလည္း စြဲသံုးလိုက္ေသးတယ္။
"အဲဒီမွာ ဘာသြားၿပီး လက္ေဆာင္ေပးခ်င္သလဲ ဆိုေတာ့ ဆရာေဇာ္ဂ်ီခြဲျပထား မ်ဳိးခ်စ္စိတ္ အမ်ဳိးအစားေလးခုကို ေျပာခ်င္တယ္။
၁ - ခါေတာ္မွီ မ်ဳိးခ်စ္စိတ္။
အမ်ဳိးခ်စ္စိတ္ေတာ့ အမ်ဳိးခ်စ္စိတ္ပါပဲ။ ဒါေပမယ့္ခါေတာ္မွီ။ ဘယ္အခ်ိန္မွာ ေပၚလဲဆိုေတာ့ အေရးတစ္စံုတစ္ခု ေပၚလာမွ ေဟး . . . ေယာင္ရမ္းေအာ္တဲ့ မ်ဳိးခ်စ္စိတ္။ ဂေယာင္ဂတမ္း မ်ဳိးခ်စ္စိတ္။ အမ်ားႀကီးပဲ။ အဲဒါမ်ဳိးေတြ။ အဲဒါမ်ဳိးေတြ အဲဒီလိုမ်ဳိးေတြ ျဖစ္ေအာင္လည္း လႈံ႕ေဆာ္ေပးေနတဲ့ ဟာေတြလည္း အမ်ားႀကီးပဲ။ ေဟး . . . ဒို႔မွ ဒို႔ကြ။ဘယ့္ႏွယ့္က ဘာညာ။ ဟာ မသိနားမလည္တဲ့ တိုင္းသူျပည္သားေတြ အေပၚ ပညာအေျခခံနည္းတဲ့ တိုင္းသူ ျပည္သားေတြကို ရန္တိုက္ေပးၿပီးေတာ့ မိုက္ကယ္ဗယ္လီရဲ႕ နည္းလို႔ေခၚတဲ့ အိႏၵိယမင္းသား။ ဘယ္လိုလုပ္သလဲ ဆိုရင္ ယာလည္းညက္ေစ ၊ ၾကက္လည္း ေမာေစ။ ႏွစ္ေကာင္ခြပ္ ။ ခ်။ ယာထဲလႊတ္ေပးထားတာ။ ခြပ္တဲ့ ဒဏ္ေတြနဲ႔ ယာလည္းညက္သြားၿပီ။ ၾကက္လည္း ေမာသြားၿပီ။ အဲဒီအခ်ိန္ၾကေတာ့မွ ပိုင္ရွင္က ဒဏ္ရာရတဲ့ ၾကက္ကို ခ်က္စားျပစ္လိုက္တယ္။ အဲဒီလိနည္းလမ္း။ ခါေတာ္မွီ မ်ဳိးခ်စ္စိတ္ လုပ္ေနတာ အင္မတန္ ယုတ္မာတဲ့ နည္းလမ္း။
နံပါတ္ (၂)က ေကာက္ရိုးမီး မ်ဳိးခ်စ္စိတ္။ မ်ဳိးခ်စ္စိတ္ေတာ့ မ်ဳိးခ်စ္စိတ္ပါပဲ။ ေကာက္ရိုးမီး။ သူလိုငါလို လူတိုင္းမွာ ရွိတယ္။ ခဏပမ္း ထေတာက္တာ။ တစ္ခုခုျဖစ္ၿပီဆို ေဟး . . . ဒို႔ေဟ့။ ၿပီးေတာ့ ၿပီးသြားေရာ။ အဲဒီလို ခါေတာ္မွီ ခဏပမ္း မ်ဳိးခ်စ္စိတ္ သမားေတြက ဘယ္သူေတြကို စြဲၿပီး ထုတ္ေလ့ရွိသလဲဆိုရင္ မင္းတို႔ေကာင္ေတြ ေတြ႕လား။ အဲဒါက ကြန္ျမဴနစ္ ၊ ဗကပ ေတြ အစိုးရကို ဆန္႔က်င္တဲ့ သူပုန္ေလာင္းေလးေတြ။ အဲဒီေကာင္ေတြကို ရိုက္ဆိုၿပီးေတာ့ လက္ပတ္နီ ဝတ္ေပးလိုက္တယ္။ တာဝန္ဆိုၿပီးေတာ့ အဲဒီေကာင္ေတြကို လႊတ္ေပးတာ။ အဲဒါဟာ ေကာက္ရိုးမီး မ်ဳိးခ်စ္စိတ္။ ဟိုေကာင္ေတြက ဝုန္းခနဲ ထေတာက္တာ။
နံပါတ္(၃) အမ်ဳိးအစား "အေယာင္ေဆာင္ မ်ဳိးခ်စ္စိတ္"။ အံမယ္ . . . မ်ဳိးခ်စ္စိတ္ကလည္း အမ်ဳိးအစားကြဲသား။ ကိုယ့္ကိုယ္က်ဳိး စီးပြားအတြက္ မ်ဳိးခ်စ္စိတ္ ရွိဟန္ေဆာင္ၿပီးေတာ့ ကိုယ့္ကိုယ္က်ဳိးစီးပြားကို ကာကြယ္ဖို႔ ၊ တိုးတက္ဖို႔ ကိုယ့္ေဆြမ်ဳိးသားခ်င္း အႏၲရာယ္ကင္းဖို႔အတြက္ လုပ္ေနတဲ့ အင္မတန္ ယုတ္မာတဲ့ မ်ဳိးခ်စ္စိတ္။ အဲဒါကို အေယာင္ေဆာင္မ်ဳိးခ်စ္စိတ္လို႔ ေခၚတယ္။ မ်ဳိးခ်စ္ခ်င္ေယာင္ ေဆာင္တာ။ အမွန္ေတာ့ ဘာမွ မရွိဘူး။ ဘာရွိလဲ။ သူ႔ကိုယ္က်ဳိးကို ကာကြယ္ခ်င္တယ္။
ေနာက္တစ္ခုက ဘာလဲဆိုေတာ့ "မ်က္ကန္း မ်ဳိးခ်စ္စိတ္"။ မိမိလူမ်ဳိး မိမိဘာသာ သာသနာကလြဲလို႔ က်န္တဲ့ ဘာသာ သာသနာ ၊ က်န္တဲ့အမ်ဳိး အလကားပဲ ဆိုၿပီး အဲဒီလို ပုတ္ခတ္ၿပီး ရန္သူလို သေဘာထားတဲ့ မ်ဳိးခ်စ္စိတ္ကို ေျပာတာ။ အဲဒါဟာ မ်က္ကန္းမ်ဳိးခ်စ္ေပါ့ေလ။ ကိုယ့္ကိုယ္ကို ကလြဲရင္ တျခားကို ရန္သူလို သေဘာထားတာ။
ခါေတာ္မွီမ်ဳိးခ်စ္စိတ္
ေကာက္မ်ဳိးမီးမ်ဳိးခ်စ္စိတ္
အေယာင္ေဆာင္မ်ဳိးခ်စ္စိတ္
မ်က္ကန္းမ်ဳိးခ်စ္စိတ္
မ်ဳိးခ်စ္စိတ္ေတြ မ်ားစြာခြဲျပထားတယ္။ ထားေတာ့။ အဲဒီအထဲမွာ ဆရာေဇာ္ဂ်ီ ေျပာသြားတာက အသိဥာဏ္ပညာနဲ႔ ယွဥ္ေသာ မ်ဳိးခ်စ္စိတ္တဲ့။" ဆိုၿပီး ခ်စ္ဦးညိဳက ေျပာသြားတယ္။
ဗိုလ္ခ်ဳပ္တို႔ ဆရာေဇာ္ဂ်ီတို႔ ဆိုတာ ကြ်န္ေတာ္တို႔ေတြ အၿမဲတမ္း ဦးထိပ္ပန္ဆင္ထားတဲ့ ပုဂၢိဳလ္ေတြပါ။ မေစာ္ကားသင့္ မေစာ္ကားအပ္တဲ့ ပုဂၢိဳလ္ေတြ ျဖစ္သလို ယေန႔ေခတ္မွာ လိုသလို အသံုးခ်ခံေနရတဲ့ ပုဂၢိဳလ္ေတြလည္း မျဖစ္သင့္ဘူးလို႔ ယံုၾကည္ပါတယ္။
ခ်စ္မူးညိဳရဲ႕ အာေဘာ္ ႏွင့္ေတာ့ ဆရာေဇာ္ဂ်ီက ေျပာလိမ့္မယ္လို႔ စဥ္းစားလို႔ေတာင္ မရပါဘူး။ ဆရာေဇာ္ဂ်ီေျပာခဲ့ရင္လည္း အထက္ပါပံုစံေတြကို သာဓကေပးၿပီး စြဲၿမဲခိုင္မာတဲ့ မ်ဳိးခ်စ္စိတ္ရွိဖို႔ အသိဥာဏ္ပညာနဲ႔ ယွဥ္တဲ့ အမ်ဳိးသားေရးအသိရွိဖို႔ ဆိုဆံုးမျခင္းသာ ျဖစ္ပါလိမ့္မယ္။
ခ်စ္မူးညိဳက ဆရာေဇာ္ဂ်ီ ေျပာတာေလးနဲ႔ သူမလိုလားတဲ့ အဖြဲ႕အစည္း လူပုဂၢိဳလ္ကိုလည္း တိုက္ရိုက္မေျပာဝံ့။ ဝါးလံုးခ်ီးသုတ္ရမ္းသလို ေျပာထားတာ ၾကားရေတာ့ နားကေလာတယ္။
အာဇာနည္ေန႔ ေဟာေျပာပြဲမွာ ဦးရာဇတ္ ႏွင့္ ဦးရာရွစ္ေလာက္သာ အမႊန္းတင္ၿပီး ေျပာသြားေတာ့ မင္းကို မြတ္ကုလားက ဘယ္ေလာက္ကန္ေတာ့လိုက္သလဲလို႔သာ ေမးဖို႔ ရွိတာပ။ အာဇာနည္ ေခါင္းေဆာင္ႀကီးက ကိုးဦးဟ။ ခင္ဗ်ားတို႔ လိုရင္လိုသလို အသံုးခ် မလိုေတာ့လည္း ေဂ်ာင္ထိုးၿပီး ကုလားအမႊန္တင္ စီကာပတ္ကုန္း ဝါးလံုးခ်ီးသုတ္ရမ္း ျပန္တာပဲ။ အာဝဇၨာန္း ေကာင္းသူဆိုေတာ့ ပါးစပ္ထဲ ေလတိုးရာ စီကာပတ္ကံုး ေျပာတတ္တာပ။ လက္ခုပ္သံတေျဖာင္းေျဖာင္းနဲ႔ ေျမွာက္ေပးတဲ့ အသံေလးၾကားရေလ မာန္ၾကြေလ။ ရဲေဆးတင္ၿပီး ေစာ္ကားေလေပါ့။
အသိဥာဏ္ပညာနဲ႔ ယွဥ္တဲ့ အမ်ဳိးသားေရး အသိ ျပည္သူေတြကို ဘယ္ေလာက္မ်ား ေပးၿပီးၿပီလဲ။ ဗုဒၶစာေပေတြဟာ အကိုးအကား လုပ္လို႔ ေကာင္းတုန္းက လုပ္စားၿပီးၿပီ။ ကုလားကာ လုပ္မွ အက်ဳိးမ်ားမယ့္ အခ်ိန္ ေရာက္လာေတာ့လည္း လက္သြက္ေျခသြက္ ကေလာင္သြားထက္ အရက္သမားပါးစပ္ သြက္တယ္။
ေျပာမယ္ အမ်ဳိးသားေရး ၊ ႏိုင္ငံေရး ၊ ဘာသာေရး အေရးကိစၥအသီးသီး နယ္ပယ္အသီးမွာ အဆိုးအေကာင္း ဒြန္တြဲေနတတ္တာ သဘာဝမဟုတ္ဘူးလား။ ႏိုင္ငံေရးသမား အမည္ခံၿပီး စပြန္စာရေရးပဲ လုပ္စားေနတဲ့ ေကာင္ေတြေရာ မရွိဘူးလား။ အမ်ဳိးသာေရးေျပာၿပီး ခ်စ္မူးညိဳ ေျပာသလို ခါေတာ္မွီ ၊ ေကာက္႐ိုးမီး ၊ အေယာင္ေဆာင္ ၊ မ်က္ကန္း ေတြလည္း ႊွိမွာပဲမဟုတ္ဘူးလား။ ဆရာေဇာ္ဂ်ီက အဲဒီလို မျဖစ္ေအာင္ အသိဥာဏ္ပညာ ႏွင့္ယွဥ္ေသာ အမ်ဳိးသားေရးျဖစ္ေအာင္ ေဆာင္ရြက္ဖို႔ ဆံုးမတဲ့ စကား။ ကုလားကာ လုပ္ၿပီး ကုလားကို ေထာပနာျပဳဖို႔ ခြဲျခားျပထားခဲ့တာ မဟုတ္ဘူး။
မ်က္ကန္း မ်ဳိးခ်စ္ဆိုတဲ့ ေအာက္မွာ ခင္ဗ်ားေျပာသြားတဲ့ "မိမိလူမ်ဳိး ၊ မိမိဘာသာ သာသနာက လြဲလို႔ က်န္တဲ့လူမ်ဳိး က်န္တဲ့ဘာသာ သာသနာ အလကား" ဆိုတဲ့ စကားဟာ မ်က္ကန္းမ်ဳိးခ်စ္ပဲ ဆိုတာကို ခင္ဗ်ားအမႊန္းတင္ေနတဲ့ မြတ္ကုလားႀကီးေတြ နဲ႔ လက္ခုပ္တေျဖာင္းေျဖာင္းနဲ႔ နားလည္မႈလြဲၿပီး ၾသဘာေပးေနၾကသေတြကို ေျပာသင့္တာ။
က်ဳပ္က တိတိက်က် ေျပာမယ္။ မြတ္စလင္ေတြရဲ႕ အယူဝါဒအရ သြတ္သြင္းထားတဲ့ မႈိင္းဟာ ခင္ဗ်ားေျပာတဲ့ မ်က္ကန္းမ်ဳိးခ်စ္ မိႈင္းပဲဗ်။
ကုရ္အာန္က်မ္း အခန္း(၄၇) အပိုဒ္(၄) ကို လွန္ဖတ္ၾကည့္လိုက္။ "(၄၇း၄) ယခုေသာ္ အသင္တို႔သည္ ကာဖိရ္ ေသြဖယ္ျငင္းပယ္ေသာ သူတို႔ႏွင့္ ရင္ဆိုင္ေတြ႕ၾကေသာအခါ လည္ကုပ္မ်ားကို ခုတ္ျဖတ္ၾကေလကုန္။"
ကိုယ့္ဆရာ အဲဒီဘာသာေရး လမ္းညႊန္ခ်က္ရဲ႕ အဓိပၸာယ္ေလးကိုသာ မိမိရဲ႕ တိုင္းရင္းသား ျပည္သူေတြ သေဘာေအာက္ နားလည္ေအာင္ ရွင္းျပၿပီး အႏၲရာယ္ကို အႏၲရာယ္မွန္း သိေအာင္ တစ္လံုးေလာက္ ေျပာေပးရင္ပဲ အထူးေက်းဇူးတင္မိမွာပါ။
ဘာသာမတူရံုမွ်နဲ႔ ရန္သူလို သေဘာထားေနတာ သူတို႔လား။ က်ဳပ္တို႔လား ဆိုတာမွ ခင္ဗ်ားကိုယ္တိုင္ ခြဲျခားမသိဘဲ ပတ္လည္ပတ္ကုန္း ခ်ီးသုတ္ၿပီး မရမ္းပါနဲ႔။
ထပ္ေျပာျပအံုးမယ္ဗ်ာ။ ခ်စ္မူးညိဳေရ ကုရ္အာန္က်မ္း အခန္း(၉) အပိုဒ္(၃၄) မွာေတာ့ "(၉း၃၄) အို - မုအ္မင္န္ သက္ဝင္ယံုၾကည္သူ အေပါင္းတို႔ ဧကန္စင္စစ္မ်ားစြာေသာ ရဟူဒီ ၊ ခရစ္ယာန္ ဓမၼဆရာမ်ားသည္လည္းေကာင္း ၊ ဘုန္းႀကီး ရဟန္းတို႔သည္လည္းေကာင္း လူတို႔၏ ဥစၥာပစၥည္းမ်ားကို မတရားေသာ နည္းျဖင့္ စားေသာက္ၾကကုန္၏။"
ကိုမူးညိဳ ေျပာတဲ့ "မိမိလူမ်ဳိး မိမိဘာသာ သာသနာကလြဲရင္ က်န္ဘာသာ သာသနာ လူမ်ဳိး အလကားပဲဆိုတဲ့ မ်က္ကန္းမ်ဳိးခ်စ္စိတ္" ခင္ဗ်ားသြားၿပီး အမႊန္းတင္ေနတဲ့ မြတ္ကုလားႀကီးေတြ လက္ကိုင္ထားတဲ့ ဝါဒျဖစ္ေနတာ ခင္ဗ်ား မသိရွာဘူး။
ဤသူတို႔သည္ ဤသို႔အယူရွိၾကေလကုန္၏ သူတို႔ထဲမွာ ပါတာကို ပါတဲ့အတိုင္း ျပဆိုတာကို အမုန္းတရားလို႔ ဆိုခ်င္ေသးလား။ အဲဒါေတြက က်ဳပ္စကားေတြ မဟုတ္ဘူး။ ြတ္စလင္ေတြ အာရဗီ ႏွင့္ ျမန္မာစာ ယွဥ္တြဲျပဆိုထားသည့္အတိုင္းသာ ထုတ္ႏႈတ္ျပဆိုျခင္းပါ။ အမ်ားႀကီး ရွိေသးတယ္ေနာ္။ ေလ့လာၾကည့္ၾကအံုး။
ခင္ဗ်ားက အမ်ဳိးသားေရးအတြက္ မ်ဳိးခ်စ္စိတ္အတြက္ အသိေပးတာ မဟုတ္ဘူး။ ေစာ္ကားခ်င္တာ ျဖစ္ေနတဲ့ အတြက္ ထုတ္ႏႈတ္ျပဆိုျခင္းပါ။
ခင္ဗ်ားက ဤသူတို႔သည္ ဤသို႔အယူရွိကုန္၏ ဆိုတာမွ မေလ့လာဘဲ "လူသားဆန္ေသာ အမ်ဳိးသားေရးဝါဒ" လို႔ ေျပာေတာ့ အရွင္လတ္လတ္ ေခါင္းျဖတ္သတ္ေနတာေတြ ၊ အရွင္လတ္လတ္ မီးရိႈ႕သတ္ေနတာေတြ ၊ ေလွာင္ခ်ဳိင့္ထဲ ထည့္ၿပီး ေရႏွစ္သတ္ေနတာေတြ ဗုဒၶဘာသာဝင္ အမ်ဳိးသမီးေတြကို ရယူၿပီး အဓမၼသိမ္းသြင္း လြယ္လင့္တကူမရရင္ ႏွိပ္စက္ကလူျပဳ ဘုရားပံုေတာ္ေတြ ေျခနဲ႔ နင္းၿပီး ေစာ္ကား ၊ ဘုရားပံုေတာ္ေတြ ေခါင္းျဖတ္ၿပီး ေစာ္ကား ၊ မုဒိန္းက်င့္ရံုမွ် အားမရဘဲ လည္လွီးအသတ္ခံရတဲ့ မသီတာေထြးလို အျဖစ္မ်ဳိး ၊ ဘုရာပနါတင္လို႔ မိန္းမတံဓာထဲ ဓားနဲ႔ထိုး ကလိၿပီး အသတ္ခံရတဲ့ မဆုဆုလတ္လို ျဖစ္ရပ္မ်ဳိး ကိုယ္ေတြ႕ခံစားၿပီးရင္ေတာ့ ခင္ဗ်ားတို႔ နားလည္တန္ေကာင္းပါရဲ႕။
စာေပသမားႀကီးေတြ ျဖစ္လို႔ အမ်ဳိးသား ေရွ႕ေဆာင္ စာေရးဆရာႀကီးမ်ားရဲ႕ အမ်ဳိးသားေရးအသိပညာေပး စာေပေတြကိုလည္း ေဂ်ာင္ထိုးမထားၾကပါနဲ႔။ ခင္ဗ်ားေျပာတဲ့ ဦးရာဇတ္လိုပဲ က်ဳပ္တို႔တန္ဖိုးထားရမယ့္ အမ်ဳိးသားပညာဝန္ ဦးဖိုးက်ား ဆိုတာလည္း ရွိပါရဲ႕ဗ်ာ။ ဦးဖိုးက်ားရဲ႕ ကိုယ္ေတြ႕ဝတၳဳေလးေတြထဲက "မယ္ျမ" ဝတၳဳေလး တစ္ခါေလာက္မ်ား မိမိရဲ႕ စာေပခ်စ္သူ တိုင္းရင္းသား ျပည္သူေတြကို ရွင္းျပပါေတာ့လား။ ခင္ဗ်ားတို႔ေတြရဲ႕ ေဟာေျပာမႈပံုစံ ေျပာင္းလဲလာတဲ့ အေျခအေနကို နားလည္ၿပီးျဖစ္လို႔ နားမေထာင္ျဖစ္နာလည္း အေတာ္ၾကာပါၿပီ။
ဆရာေဇာ္ဂ်ီကို ခုတုန္းလုပ္ၿပီး အမ်ဳိးဖ်က္ မိစၧာဝါဒီေတြကို အမႊန္းတင္မယ့္အစား ဆရာေဇာ္ဂ်ီရဲ႕ "သင္ေသသြားေသာ္" ကဗ်ာေလးက အသိဥာဏ္ပညာနဲ႔ ယွဥ္တဲ့ အမ်ဳိးသာေရးျဖစ္ဖို႔ လက္ေဆာင္ေပးခဲ့ၿပီး ျဖစ္တယ္ဆိုတာကို ခင္ဗ်ားေမ့ထားေလေရာ့သလား . . .
"အဲဒီမွာ ဘာသြားၿပီး လက္ေဆာင္ေပးခ်င္သလဲ ဆိုေတာ့ ဆရာေဇာ္ဂ်ီခြဲျပထား မ်ဳိးခ်စ္စိတ္ အမ်ဳိးအစားေလးခုကို ေျပာခ်င္တယ္။
၁ - ခါေတာ္မွီ မ်ဳိးခ်စ္စိတ္။
အမ်ဳိးခ်စ္စိတ္ေတာ့ အမ်ဳိးခ်စ္စိတ္ပါပဲ။ ဒါေပမယ့္ခါေတာ္မွီ။ ဘယ္အခ်ိန္မွာ ေပၚလဲဆိုေတာ့ အေရးတစ္စံုတစ္ခု ေပၚလာမွ ေဟး . . . ေယာင္ရမ္းေအာ္တဲ့ မ်ဳိးခ်စ္စိတ္။ ဂေယာင္ဂတမ္း မ်ဳိးခ်စ္စိတ္။ အမ်ားႀကီးပဲ။ အဲဒါမ်ဳိးေတြ။ အဲဒါမ်ဳိးေတြ အဲဒီလိုမ်ဳိးေတြ ျဖစ္ေအာင္လည္း လႈံ႕ေဆာ္ေပးေနတဲ့ ဟာေတြလည္း အမ်ားႀကီးပဲ။ ေဟး . . . ဒို႔မွ ဒို႔ကြ။ဘယ့္ႏွယ့္က ဘာညာ။ ဟာ မသိနားမလည္တဲ့ တိုင္းသူျပည္သားေတြ အေပၚ ပညာအေျခခံနည္းတဲ့ တိုင္းသူ ျပည္သားေတြကို ရန္တိုက္ေပးၿပီးေတာ့ မိုက္ကယ္ဗယ္လီရဲ႕ နည္းလို႔ေခၚတဲ့ အိႏၵိယမင္းသား။ ဘယ္လိုလုပ္သလဲ ဆိုရင္ ယာလည္းညက္ေစ ၊ ၾကက္လည္း ေမာေစ။ ႏွစ္ေကာင္ခြပ္ ။ ခ်။ ယာထဲလႊတ္ေပးထားတာ။ ခြပ္တဲ့ ဒဏ္ေတြနဲ႔ ယာလည္းညက္သြားၿပီ။ ၾကက္လည္း ေမာသြားၿပီ။ အဲဒီအခ်ိန္ၾကေတာ့မွ ပိုင္ရွင္က ဒဏ္ရာရတဲ့ ၾကက္ကို ခ်က္စားျပစ္လိုက္တယ္။ အဲဒီလိနည္းလမ္း။ ခါေတာ္မွီ မ်ဳိးခ်စ္စိတ္ လုပ္ေနတာ အင္မတန္ ယုတ္မာတဲ့ နည္းလမ္း။
နံပါတ္ (၂)က ေကာက္ရိုးမီး မ်ဳိးခ်စ္စိတ္။ မ်ဳိးခ်စ္စိတ္ေတာ့ မ်ဳိးခ်စ္စိတ္ပါပဲ။ ေကာက္ရိုးမီး။ သူလိုငါလို လူတိုင္းမွာ ရွိတယ္။ ခဏပမ္း ထေတာက္တာ။ တစ္ခုခုျဖစ္ၿပီဆို ေဟး . . . ဒို႔ေဟ့။ ၿပီးေတာ့ ၿပီးသြားေရာ။ အဲဒီလို ခါေတာ္မွီ ခဏပမ္း မ်ဳိးခ်စ္စိတ္ သမားေတြက ဘယ္သူေတြကို စြဲၿပီး ထုတ္ေလ့ရွိသလဲဆိုရင္ မင္းတို႔ေကာင္ေတြ ေတြ႕လား။ အဲဒါက ကြန္ျမဴနစ္ ၊ ဗကပ ေတြ အစိုးရကို ဆန္႔က်င္တဲ့ သူပုန္ေလာင္းေလးေတြ။ အဲဒီေကာင္ေတြကို ရိုက္ဆိုၿပီးေတာ့ လက္ပတ္နီ ဝတ္ေပးလိုက္တယ္။ တာဝန္ဆိုၿပီးေတာ့ အဲဒီေကာင္ေတြကို လႊတ္ေပးတာ။ အဲဒါဟာ ေကာက္ရိုးမီး မ်ဳိးခ်စ္စိတ္။ ဟိုေကာင္ေတြက ဝုန္းခနဲ ထေတာက္တာ။
နံပါတ္(၃) အမ်ဳိးအစား "အေယာင္ေဆာင္ မ်ဳိးခ်စ္စိတ္"။ အံမယ္ . . . မ်ဳိးခ်စ္စိတ္ကလည္း အမ်ဳိးအစားကြဲသား။ ကိုယ့္ကိုယ္က်ဳိး စီးပြားအတြက္ မ်ဳိးခ်စ္စိတ္ ရွိဟန္ေဆာင္ၿပီးေတာ့ ကိုယ့္ကိုယ္က်ဳိးစီးပြားကို ကာကြယ္ဖို႔ ၊ တိုးတက္ဖို႔ ကိုယ့္ေဆြမ်ဳိးသားခ်င္း အႏၲရာယ္ကင္းဖို႔အတြက္ လုပ္ေနတဲ့ အင္မတန္ ယုတ္မာတဲ့ မ်ဳိးခ်စ္စိတ္။ အဲဒါကို အေယာင္ေဆာင္မ်ဳိးခ်စ္စိတ္လို႔ ေခၚတယ္။ မ်ဳိးခ်စ္ခ်င္ေယာင္ ေဆာင္တာ။ အမွန္ေတာ့ ဘာမွ မရွိဘူး။ ဘာရွိလဲ။ သူ႔ကိုယ္က်ဳိးကို ကာကြယ္ခ်င္တယ္။
ေနာက္တစ္ခုက ဘာလဲဆိုေတာ့ "မ်က္ကန္း မ်ဳိးခ်စ္စိတ္"။ မိမိလူမ်ဳိး မိမိဘာသာ သာသနာကလြဲလို႔ က်န္တဲ့ ဘာသာ သာသနာ ၊ က်န္တဲ့အမ်ဳိး အလကားပဲ ဆိုၿပီး အဲဒီလို ပုတ္ခတ္ၿပီး ရန္သူလို သေဘာထားတဲ့ မ်ဳိးခ်စ္စိတ္ကို ေျပာတာ။ အဲဒါဟာ မ်က္ကန္းမ်ဳိးခ်စ္ေပါ့ေလ။ ကိုယ့္ကိုယ္ကို ကလြဲရင္ တျခားကို ရန္သူလို သေဘာထားတာ။
ခါေတာ္မွီမ်ဳိးခ်စ္စိတ္
ေကာက္မ်ဳိးမီးမ်ဳိးခ်စ္စိတ္
အေယာင္ေဆာင္မ်ဳိးခ်စ္စိတ္
မ်က္ကန္းမ်ဳိးခ်စ္စိတ္
မ်ဳိးခ်စ္စိတ္ေတြ မ်ားစြာခြဲျပထားတယ္။ ထားေတာ့။ အဲဒီအထဲမွာ ဆရာေဇာ္ဂ်ီ ေျပာသြားတာက အသိဥာဏ္ပညာနဲ႔ ယွဥ္ေသာ မ်ဳိးခ်စ္စိတ္တဲ့။" ဆိုၿပီး ခ်စ္ဦးညိဳက ေျပာသြားတယ္။
ဗိုလ္ခ်ဳပ္တို႔ ဆရာေဇာ္ဂ်ီတို႔ ဆိုတာ ကြ်န္ေတာ္တို႔ေတြ အၿမဲတမ္း ဦးထိပ္ပန္ဆင္ထားတဲ့ ပုဂၢိဳလ္ေတြပါ။ မေစာ္ကားသင့္ မေစာ္ကားအပ္တဲ့ ပုဂၢိဳလ္ေတြ ျဖစ္သလို ယေန႔ေခတ္မွာ လိုသလို အသံုးခ်ခံေနရတဲ့ ပုဂၢိဳလ္ေတြလည္း မျဖစ္သင့္ဘူးလို႔ ယံုၾကည္ပါတယ္။
ခ်စ္မူးညိဳရဲ႕ အာေဘာ္ ႏွင့္ေတာ့ ဆရာေဇာ္ဂ်ီက ေျပာလိမ့္မယ္လို႔ စဥ္းစားလို႔ေတာင္ မရပါဘူး။ ဆရာေဇာ္ဂ်ီေျပာခဲ့ရင္လည္း အထက္ပါပံုစံေတြကို သာဓကေပးၿပီး စြဲၿမဲခိုင္မာတဲ့ မ်ဳိးခ်စ္စိတ္ရွိဖို႔ အသိဥာဏ္ပညာနဲ႔ ယွဥ္တဲ့ အမ်ဳိးသားေရးအသိရွိဖို႔ ဆိုဆံုးမျခင္းသာ ျဖစ္ပါလိမ့္မယ္။
ခ်စ္မူးညိဳက ဆရာေဇာ္ဂ်ီ ေျပာတာေလးနဲ႔ သူမလိုလားတဲ့ အဖြဲ႕အစည္း လူပုဂၢိဳလ္ကိုလည္း တိုက္ရိုက္မေျပာဝံ့။ ဝါးလံုးခ်ီးသုတ္ရမ္းသလို ေျပာထားတာ ၾကားရေတာ့ နားကေလာတယ္။
အာဇာနည္ေန႔ ေဟာေျပာပြဲမွာ ဦးရာဇတ္ ႏွင့္ ဦးရာရွစ္ေလာက္သာ အမႊန္းတင္ၿပီး ေျပာသြားေတာ့ မင္းကို မြတ္ကုလားက ဘယ္ေလာက္ကန္ေတာ့လိုက္သလဲလို႔သာ ေမးဖို႔ ရွိတာပ။ အာဇာနည္ ေခါင္းေဆာင္ႀကီးက ကိုးဦးဟ။ ခင္ဗ်ားတို႔ လိုရင္လိုသလို အသံုးခ် မလိုေတာ့လည္း ေဂ်ာင္ထိုးၿပီး ကုလားအမႊန္တင္ စီကာပတ္ကုန္း ဝါးလံုးခ်ီးသုတ္ရမ္း ျပန္တာပဲ။ အာဝဇၨာန္း ေကာင္းသူဆိုေတာ့ ပါးစပ္ထဲ ေလတိုးရာ စီကာပတ္ကံုး ေျပာတတ္တာပ။ လက္ခုပ္သံတေျဖာင္းေျဖာင္းနဲ႔ ေျမွာက္ေပးတဲ့ အသံေလးၾကားရေလ မာန္ၾကြေလ။ ရဲေဆးတင္ၿပီး ေစာ္ကားေလေပါ့။
အသိဥာဏ္ပညာနဲ႔ ယွဥ္တဲ့ အမ်ဳိးသားေရး အသိ ျပည္သူေတြကို ဘယ္ေလာက္မ်ား ေပးၿပီးၿပီလဲ။ ဗုဒၶစာေပေတြဟာ အကိုးအကား လုပ္လို႔ ေကာင္းတုန္းက လုပ္စားၿပီးၿပီ။ ကုလားကာ လုပ္မွ အက်ဳိးမ်ားမယ့္ အခ်ိန္ ေရာက္လာေတာ့လည္း လက္သြက္ေျခသြက္ ကေလာင္သြားထက္ အရက္သမားပါးစပ္ သြက္တယ္။
ေျပာမယ္ အမ်ဳိးသားေရး ၊ ႏိုင္ငံေရး ၊ ဘာသာေရး အေရးကိစၥအသီးသီး နယ္ပယ္အသီးမွာ အဆိုးအေကာင္း ဒြန္တြဲေနတတ္တာ သဘာဝမဟုတ္ဘူးလား။ ႏိုင္ငံေရးသမား အမည္ခံၿပီး စပြန္စာရေရးပဲ လုပ္စားေနတဲ့ ေကာင္ေတြေရာ မရွိဘူးလား။ အမ်ဳိးသာေရးေျပာၿပီး ခ်စ္မူးညိဳ ေျပာသလို ခါေတာ္မွီ ၊ ေကာက္႐ိုးမီး ၊ အေယာင္ေဆာင္ ၊ မ်က္ကန္း ေတြလည္း ႊွိမွာပဲမဟုတ္ဘူးလား။ ဆရာေဇာ္ဂ်ီက အဲဒီလို မျဖစ္ေအာင္ အသိဥာဏ္ပညာ ႏွင့္ယွဥ္ေသာ အမ်ဳိးသားေရးျဖစ္ေအာင္ ေဆာင္ရြက္ဖို႔ ဆံုးမတဲ့ စကား။ ကုလားကာ လုပ္ၿပီး ကုလားကို ေထာပနာျပဳဖို႔ ခြဲျခားျပထားခဲ့တာ မဟုတ္ဘူး။
မ်က္ကန္း မ်ဳိးခ်စ္ဆိုတဲ့ ေအာက္မွာ ခင္ဗ်ားေျပာသြားတဲ့ "မိမိလူမ်ဳိး ၊ မိမိဘာသာ သာသနာက လြဲလို႔ က်န္တဲ့လူမ်ဳိး က်န္တဲ့ဘာသာ သာသနာ အလကား" ဆိုတဲ့ စကားဟာ မ်က္ကန္းမ်ဳိးခ်စ္ပဲ ဆိုတာကို ခင္ဗ်ားအမႊန္းတင္ေနတဲ့ မြတ္ကုလားႀကီးေတြ နဲ႔ လက္ခုပ္တေျဖာင္းေျဖာင္းနဲ႔ နားလည္မႈလြဲၿပီး ၾသဘာေပးေနၾကသေတြကို ေျပာသင့္တာ။
က်ဳပ္က တိတိက်က် ေျပာမယ္။ မြတ္စလင္ေတြရဲ႕ အယူဝါဒအရ သြတ္သြင္းထားတဲ့ မႈိင္းဟာ ခင္ဗ်ားေျပာတဲ့ မ်က္ကန္းမ်ဳိးခ်စ္ မိႈင္းပဲဗ်။
ကုရ္အာန္က်မ္း အခန္း(၄၇) အပိုဒ္(၄) ကို လွန္ဖတ္ၾကည့္လိုက္။ "(၄၇း၄) ယခုေသာ္ အသင္တို႔သည္ ကာဖိရ္ ေသြဖယ္ျငင္းပယ္ေသာ သူတို႔ႏွင့္ ရင္ဆိုင္ေတြ႕ၾကေသာအခါ လည္ကုပ္မ်ားကို ခုတ္ျဖတ္ၾကေလကုန္။"
ကိုယ့္ဆရာ အဲဒီဘာသာေရး လမ္းညႊန္ခ်က္ရဲ႕ အဓိပၸာယ္ေလးကိုသာ မိမိရဲ႕ တိုင္းရင္းသား ျပည္သူေတြ သေဘာေအာက္ နားလည္ေအာင္ ရွင္းျပၿပီး အႏၲရာယ္ကို အႏၲရာယ္မွန္း သိေအာင္ တစ္လံုးေလာက္ ေျပာေပးရင္ပဲ အထူးေက်းဇူးတင္မိမွာပါ။
ဘာသာမတူရံုမွ်နဲ႔ ရန္သူလို သေဘာထားေနတာ သူတို႔လား။ က်ဳပ္တို႔လား ဆိုတာမွ ခင္ဗ်ားကိုယ္တိုင္ ခြဲျခားမသိဘဲ ပတ္လည္ပတ္ကုန္း ခ်ီးသုတ္ၿပီး မရမ္းပါနဲ႔။
ထပ္ေျပာျပအံုးမယ္ဗ်ာ။ ခ်စ္မူးညိဳေရ ကုရ္အာန္က်မ္း အခန္း(၉) အပိုဒ္(၃၄) မွာေတာ့ "(၉း၃၄) အို - မုအ္မင္န္ သက္ဝင္ယံုၾကည္သူ အေပါင္းတို႔ ဧကန္စင္စစ္မ်ားစြာေသာ ရဟူဒီ ၊ ခရစ္ယာန္ ဓမၼဆရာမ်ားသည္လည္းေကာင္း ၊ ဘုန္းႀကီး ရဟန္းတို႔သည္လည္းေကာင္း လူတို႔၏ ဥစၥာပစၥည္းမ်ားကို မတရားေသာ နည္းျဖင့္ စားေသာက္ၾကကုန္၏။"
ကိုမူးညိဳ ေျပာတဲ့ "မိမိလူမ်ဳိး မိမိဘာသာ သာသနာကလြဲရင္ က်န္ဘာသာ သာသနာ လူမ်ဳိး အလကားပဲဆိုတဲ့ မ်က္ကန္းမ်ဳိးခ်စ္စိတ္" ခင္ဗ်ားသြားၿပီး အမႊန္းတင္ေနတဲ့ မြတ္ကုလားႀကီးေတြ လက္ကိုင္ထားတဲ့ ဝါဒျဖစ္ေနတာ ခင္ဗ်ား မသိရွာဘူး။
ဤသူတို႔သည္ ဤသို႔အယူရွိၾကေလကုန္၏ သူတို႔ထဲမွာ ပါတာကို ပါတဲ့အတိုင္း ျပဆိုတာကို အမုန္းတရားလို႔ ဆိုခ်င္ေသးလား။ အဲဒါေတြက က်ဳပ္စကားေတြ မဟုတ္ဘူး။ ြတ္စလင္ေတြ အာရဗီ ႏွင့္ ျမန္မာစာ ယွဥ္တြဲျပဆိုထားသည့္အတိုင္းသာ ထုတ္ႏႈတ္ျပဆိုျခင္းပါ။ အမ်ားႀကီး ရွိေသးတယ္ေနာ္။ ေလ့လာၾကည့္ၾကအံုး။
ခင္ဗ်ားက အမ်ဳိးသားေရးအတြက္ မ်ဳိးခ်စ္စိတ္အတြက္ အသိေပးတာ မဟုတ္ဘူး။ ေစာ္ကားခ်င္တာ ျဖစ္ေနတဲ့ အတြက္ ထုတ္ႏႈတ္ျပဆိုျခင္းပါ။
ခင္ဗ်ားက ဤသူတို႔သည္ ဤသို႔အယူရွိကုန္၏ ဆိုတာမွ မေလ့လာဘဲ "လူသားဆန္ေသာ အမ်ဳိးသားေရးဝါဒ" လို႔ ေျပာေတာ့ အရွင္လတ္လတ္ ေခါင္းျဖတ္သတ္ေနတာေတြ ၊ အရွင္လတ္လတ္ မီးရိႈ႕သတ္ေနတာေတြ ၊ ေလွာင္ခ်ဳိင့္ထဲ ထည့္ၿပီး ေရႏွစ္သတ္ေနတာေတြ ဗုဒၶဘာသာဝင္ အမ်ဳိးသမီးေတြကို ရယူၿပီး အဓမၼသိမ္းသြင္း လြယ္လင့္တကူမရရင္ ႏွိပ္စက္ကလူျပဳ ဘုရားပံုေတာ္ေတြ ေျခနဲ႔ နင္းၿပီး ေစာ္ကား ၊ ဘုရားပံုေတာ္ေတြ ေခါင္းျဖတ္ၿပီး ေစာ္ကား ၊ မုဒိန္းက်င့္ရံုမွ် အားမရဘဲ လည္လွီးအသတ္ခံရတဲ့ မသီတာေထြးလို အျဖစ္မ်ဳိး ၊ ဘုရာပနါတင္လို႔ မိန္းမတံဓာထဲ ဓားနဲ႔ထိုး ကလိၿပီး အသတ္ခံရတဲ့ မဆုဆုလတ္လို ျဖစ္ရပ္မ်ဳိး ကိုယ္ေတြ႕ခံစားၿပီးရင္ေတာ့ ခင္ဗ်ားတို႔ နားလည္တန္ေကာင္းပါရဲ႕။
စာေပသမားႀကီးေတြ ျဖစ္လို႔ အမ်ဳိးသား ေရွ႕ေဆာင္ စာေရးဆရာႀကီးမ်ားရဲ႕ အမ်ဳိးသားေရးအသိပညာေပး စာေပေတြကိုလည္း ေဂ်ာင္ထိုးမထားၾကပါနဲ႔။ ခင္ဗ်ားေျပာတဲ့ ဦးရာဇတ္လိုပဲ က်ဳပ္တို႔တန္ဖိုးထားရမယ့္ အမ်ဳိးသားပညာဝန္ ဦးဖိုးက်ား ဆိုတာလည္း ရွိပါရဲ႕ဗ်ာ။ ဦးဖိုးက်ားရဲ႕ ကိုယ္ေတြ႕ဝတၳဳေလးေတြထဲက "မယ္ျမ" ဝတၳဳေလး တစ္ခါေလာက္မ်ား မိမိရဲ႕ စာေပခ်စ္သူ တိုင္းရင္းသား ျပည္သူေတြကို ရွင္းျပပါေတာ့လား။ ခင္ဗ်ားတို႔ေတြရဲ႕ ေဟာေျပာမႈပံုစံ ေျပာင္းလဲလာတဲ့ အေျခအေနကို နားလည္ၿပီးျဖစ္လို႔ နားမေထာင္ျဖစ္နာလည္း အေတာ္ၾကာပါၿပီ။
ဆရာေဇာ္ဂ်ီကို ခုတုန္းလုပ္ၿပီး အမ်ဳိးဖ်က္ မိစၧာဝါဒီေတြကို အမႊန္းတင္မယ့္အစား ဆရာေဇာ္ဂ်ီရဲ႕ "သင္ေသသြားေသာ္" ကဗ်ာေလးက အသိဥာဏ္ပညာနဲ႔ ယွဥ္တဲ့ အမ်ဳိးသာေရးျဖစ္ဖို႔ လက္ေဆာင္ေပးခဲ့ၿပီး ျဖစ္တယ္ဆိုတာကို ခင္ဗ်ားေမ့ထားေလေရာ့သလား . . .
ေနာင္ေတာ္ေလး (ဘိုကေလး)
No comments:
Post a Comment